2014-07-22

Van Châtellerault naar Charroux.
Op tijd vertrokken want we wilden ook weer op tijd op de camping zijn. Sjoerd klaagde over hoofdpijn, maar wilde het zeker wel proberen.
Vlak voor Poitiers ontmoetten we de Belgen weer en we besloten een gezamenlijke foto te maken. Bleek het toestel dat Marianne ’s ochtends nog gecontroleerd had ineens leeg te zijn. Zij hebben de foto dan ook gemaakt en zullen die foto naar ons mailen.
Helaas moest Sjoerd rond 11 uur toch opgeven en zo verloor ons team haar kopman. Hij leverde zijn startnummer niet in, want hij is er vast van overtuigd (en wij ook) dat hij weer terug komt.
We belden Rick die met de auto Sjoerd en zijn fiets kwam halen. Het kostte nog even wat tijd en moeite om de fietsendrager op het dak te monteren, zodat we één uur kwijt waren vanaf het bellen naar Rick tot we weer verder fietsten. Hierdoor maar niet gestopt in Poitiers.
Onderweg hebben we geluncht bij Chez Marko, het smaakte prima. Marianne had een salade met warme geitenkaas, ik een salade met gebakken kippenniertjes en Taco een stuk rundvlees met wat frietjes. Iets voor half drie reden we weer verder.
Even later stak er een hert over!
Eenmaal in Charroux zagen we het Nederlandse stel van de camping weer, zij waren ons bij onze laatste pauze voorbij gereden. Marianne ging even vragen waar de camping was bij het Office du Tourisme en scoorde meteen stempels.
Wij op pad naar de camping, maar de onzekerheid knaagde aan ons, dus belden we Rick om te vragen wat de coördinaten zijn. Rick bleek nog niet op de camping te zijn (ze konden het kaartje op de vorige camping niet eerder inleveren dan 3 uur). Ik hoorde bij hem een sirene via de telefoon en dizelfde sirene hoorde ik iets later bij ons voorbij rijden. Dus Rick maar even gevraagd waar hij was. Bleek hij in Charroux te staan. Hij stond in een smal steil straatje behoorlijk vast. Hij kon niet meer vooruit, alleen maar achteruit. Uiteindelijk heb ik hem uit zijn benarde positie bevrijd, waarna hij de auto met caravan perfect keerde op het kruispunt. Complimenten voor de manier waarmee hij rijdt met de combinatie.
Toen we eenmaal op de camping waren (het bleek nog een heel eind te zijn), bleek het een boerencamping te zijn met weinig voorzieningen en lang niet gemaaid gras. Vivian wilde meteen rechtsomkeer maken. Na het eten, dat Vivian heeft gekookt, hebben we voor de volgende dagen de route bepaald en de campings uitgezocht. Hier konden de kinderen wat beter mee leven. Wel een bijzonderheid is het stelletje ezels naast het veldje (met 3 gasten), een paartje met een veulentje. De ezels maken erg veel lawaai, het lijkt wel bronstijd.
Vertrokken om 9.00, aankomst 17.55, gereden kilometers 104, bewogen gemiddelde 19,9 km/u.